சசிகலா எத்திராஜ்
எஸ்எம்எஸ் குழுமம் எழுத்தாளர்
புதிய கதை ''வர்ணத்தின் வாசலிலே'' தொடர் படித்து கருத்துக்களை கூறுங்கள் தோழமைகளே 
வர்ணத்தின் வாசலிலே..
நாய்கன்.. சித்தார்த்தன்
நாயகி....சித்ரமாலா
அத்தியாயம் 1
.
''நந்தவனத்தில் பூத்த
நறுமண மிகுந்த
வண்ணப் பூவொன்று
ஒவியப் பாவையாக
வாசல் தேடி வந்தே.!!!.''
''ஒவியக் காட்சியகம்'' முகப்பில் பெரிய எழுத்துகளில்
விளக்கின் ஒளியில் ஓவியமாக மின்னியது. பல இளைஞர், இளைஞிகளின் கூட்டமும் வண்டிகளும் வாகனமும் நெரிசலில் நிறுத்தி விட்டு ஓவியக் காட்சியகத்தில் நுழைந்தனர்.
கண்காட்சி முகப்பில் தன் வாகனத்தை நிறுத்திய சித்ரமாலா அழகான யுவதி, இந்த காலத்திற்கேற்ற உடையலங்காரமும், அலைலையாய் கருங்கூந்தல் காற்றில் பறக்க முகத்தில் ஓர் வசீகரமும் மற்றப் பெண்களைவிட சிறிது உயரமாக இருந்தாள் . அவள் நடந்து வருவதைப் பார்த்தால் ''ஒவியப் பாவையவளா, பொற்சிலையா '', உயிர் பெற்ற நடந்து வருகிறதா எண்ணி மற்றவர்கள் பார்த்துத் திகைக்கும் அளவுக்குப் பேரழகி .
ஆனால் சித்ரமாலாவிற்கு தன் அழகைப் பற்றிய கர்வமோ அகங்காரமோ இல்லை. நந்தவனத்தில் பூத்த நறுமணமிக்க மென்மையான மலர். சிறு குறும்புகள் நிறைந்தும் வெகுளியான மனமும் , தன்னுடன் பழகுவர்களை தன் அன்பாலும் பாசத்தாலும் தன்னால் முடிந்தளவு அவர்களுக்கு உதவியும் செய்யும் பேரழகி.
கண்ணன், தேவிகாவின் தவப் புதல்வி சித்ரமாலா. செல்லமும் பாசமும் அன்பும் நிறைந்த வீட்டிற்கு ஒரேப் பெண். தனியாக வளர்ந்தால் வெளியிடங்களில் எல்லாரிடமும் அன்பாகவும் உரிமையாகவும் பழகுவாள் சித்ரமாலா.
அவளைக் கண்டதும் இளைஞர்கள் ஆர்வத்துடன் பார்க்க, இளைஞிகளோ, ''அம்மாடி எவ்வளவு அழகு '', கண்களில் சிறு பொறாமையுடன் பார்த்தனர்.
ஆர்ட் கேலரியில் நுழைந்த சித்ரமாலா மற்றவர்களின் பார்வையில் ஓர் ஆர்வம் கலந்து பார்ப்பதைக் கண்டாலும், அதைக் கவனிக்காமல் இயல்பாக நடந்தவள் அங்கே அழகான சட்டத்திற்குள் வரைந்திருந்த ஒவ்வொரு ஒவியத்தையும் நின்று ரசித்து ஓவியத்தின் பேரழகில் ஒன்றினாள். ஒவ்வொரு சித்திரமும் ஓர் கதையைக் கூறியது கண்டு வியந்தாள்.
பிரபஞ்சத்தின் பேரழகும் , வனச்சோலையில் மொட்டவிரிந்த மலர்களின் வண்ணங்களும், மழலையின் குறுநகை , அழுகையில் அதரங்களை பிதுக்கி அழும் குழந்தையின் முகம் ,கண்களில் குறும்புடன் தாய்யிடம் கொஞ்சும் மழலை, ஆடவரின் உழைப்பை பலவகையிலும், கண்ணனின் காவியப் பார்வை, காதலன் காதலிடம் குறும்பு செய்து ஓரப்பார்வையில் பொய்பூசியப் கோப பார்வை,காதலை விதவிதமாக சொல்ல வரைந்த காவிய ஒவியங்கள், விதவிதமான ஓவியங்களில் பழைய காலச் சிற்ப ஒவியங்களும் , இன்றைய அரசியல் அவலங்கள், ஏழ்மையின் சித்தரிப்பும் , இயற்கையின் கொந்தளிப்பும் , பல வகை சித்திரங்களின் வடிவில் கண்முன் நிறுத்தியதைப் பார்க்க திகட்டவில்லை சித்ரமாலாவுக்கு.
அதுவும் ஓர் ஒவியத்தில் பல உருவங்களை உள்ளடக்கிய வாழ்க்கை சித்திரத்தைப் பார்த்தவள் மெய்ம்மறந்து நின்றாள்.
ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு கதை சொல்வதைக் கண்டவள் அதன் அழகிலும் தீட்டிய ஒவியங்களின் வர்ணங்களின் ஜாலத்தில் அவை மேலும் மெருகேற்றி பிரமிப்பூட்டியது கண்டு உள்ளம் நெகிழ்ந்துப் போனாள்.
இத்தகைய ஒவியம் தானே என்னை இன்னும் உயிர்ப்பித்துக் கொண்டிருக்கிறது நினைத்தபடி நடந்தாள் சித்ரமாலா.
சித்ரமாலாவிற்கு ஓவியத்தின் மேல் எப்பவும் ஈடுபாடு அதிகம். ஒப்புமை இல்லாத உயர்ந்த கலைகளில் ஒன்றான ஒவியக்கலையில் உலகப் பொதுமறை தந்த வள்ளுவரின் ஓவியத்திலிருந்து ,
இறைவனை வரைந்து உருவங்கொடுத்த ஒவியக்கலை மீது அளவற்ற பிரமிப்பு உண்டு. .
கண்ணால் காண முடியாத உள்உறுப்புகளும் , நுண்ணுயிரிகளையும் வரைந்து கண்முன் காட்டும் ஓவியங்களில் ஆழந்துப் போவாள்.. இன்றைய காலக்கட்டத்தில் கணினி மூலமாக நடந்தாலும் ஓவியத்திற்கு தனியிடம் இருப்பதை அறிந்தவள் சித்ரமாலா. நாம் ரசிக்கும் கற்பனைக் கதாபாத்திரங்களும், நாம் பயன்படுத்தும் கணினியும், கார்களும், பைக்குகளும்கூட முதலில் ஓவியங்களாக உருப்பெற்றுதான் பின்னர் வடிவங்களாக உருவாக்கப்படுவதில் ஆச்சரியம் கொள்வாள்.
வீட்டின் வரவேற்பறை தொடங்கி விண்வெளி, மருத்துவம், பொறியியல், வடிவமைப்பு என எல்லாத் துறைகளிலும் ஊடுருவி நிற்கிறது ஓவியக்கலையைப் பற்றி ஒரு படிப்பாக படிக்க வேண்டும் எண்ணிய சித்ரமாலா ''பைன் ஆர்ட் '' மனமகிழ்ச்சியுடன் உற்சாகத்துடன் படித்தவள்.
நல்ல கற்பனை வளமும், புதுமையான படைப்பாற்றலும் ஓவியம் வரைய கற்றுக் கொள்ளும்போதே மனதில் அமைதி தழுவி பொறுமையுடன், சுறுசுறுப்பும், பன்முக ஆற்றலும் கூட்டி , அமைதியும், பொறுமையும், சுறுசுறுப்பும் வேண்டும் என்பதால் ஓவியத்தை பொழுதுபோக்காக எண்ணாமல் தன் உயிராக இந்த ஓவியக்கலையை படித்தவள் மனதில் எப்பொழுதும் உற்சாகமும் மகிழ்ச்சியும் ஊற்றெடுக்கும்.
எங்கு ஒவியக் கண்க் காட்சி நடந்தாலும் அங்கே போய்விடுவாள். ஒவ்வொரு ஒவியத்தின் நுட்பத்தை கவனித்து வண்ணங்களின் எழிலையும் ஆர்வத்துடன் பார்ப்பாள்.
இன்றும் ஒவ்வொன்றாக நின்று ரசித்துப் பார்த்தவள் இப்படத்தை வரைந்த ஓவியர் யாராக இருக்கும் எண்ணி ஓவியத்தின் கீழ்யுள்ளப் பெயரைப் பார்த்தாள்.
ஒவியத்தில் இருந்த பெயரே சிறுப்பூவை உருவமாக தீட்டி அதனுள் கையெழுத்தை ஒவியமாக வரைந்து இருந்தது.
அதைப் பார்த்ததும் திகைத்து விழித்தவள் இந்த கையெழுத்து ''அவனா இருக்கமோ'' மனதினுள் எண்ணியபடி சுற்றிச் சுற்றிப் பார்த்தாள்.இதுமாதிரி போடுவது அவனைத் தவிர வேறு யாரும் இருக்க மாட்டார்கள் எண்ணியபடி அதை உற்றுப் பார்த்தாள்.
அவனுடைய ஒவியங்கள் எப்பொழுதும் தனித்துவம் உடையது. மற்றவர்களிடமிருந்து அவனை தனியாக காட்டிக் கொடுத்த ஒவியமும் அங்கே இருந்தது. இப்போது வரைவதில் பல புதுமைகளைப் புகுத்தியதால் சித்திரங்கள் மெருகேறி இருந்தன.
மீண்டும் ஒரு முறை ஒவ்வொரு ஓவியமும் சிற்பங்களையும் பார்த்தபடி அவனை கண்களில் தேடிக் கொண்டிருந்தவள் ஒவியத்தைவிட வரைந்தவனை தேடியது அவளுடைய நீண்டு விரிந்த கயல்விழிகள்.என்றோ கண்ணுக்குச் சிக்காமல் ஓடி ஒளிந்தவன் இன்று அதே ஒவியங்களின் வழியே சந்திக்கப் போவதை எண்ணி மகிழ்ச்சியில் துள்ளுவதா, வருந்துவதா அறியாமல் விழிகள் தேடியன.
அவள் உள் நுழைந்தலிருந்து அவளுடைய மொட்டு விழிகள் விரிந்து ஓவியத்தை உன்னிப்பாக ரசித்தும் மகிழ்ச்சியில் மதிமுகப் பிம்பத்தில் ஆயிரம் வர்ண ஜாலங்களால் மின்னுவதைக் கண்டு ரசித்தபடி அறையினுள் அமர்ந்து கேமிரா கண்கள் வழியாக ரசித்தான் ஒருவன்.
பனைமரம் போல உயரமும் ,
முகத்தில் வசீகரமான தேஜஸ் நிறைந்தவனின் கூர்மையான விழிகளோ எதிராளியின் உள்ளத்தை ஊடுருவி அவர்களின் எண்ணத்தை அறிந்துக்கொண்டு அவர்களின் வழியிலே கையாளும் திறமைப் பெற்றவன் சித்தார்த்தன் .
பெயர்ப் போலவே அமைதியானவன் இல்லை. தனக்குரியது என்றால் அதை தனக்கு மட்டுமே எண்ணி தன் கை வந்துச் சேர எவ்வழியிலும் செல்லும் ஆளுமையானவன்.
தான் என்பதை அகந்தைக் கொண்டாலும், பார்த்த அந்த வினாடியே தன் மனதினுள் நீங்காமல் நீக்கமற நிறைந்த பெண்ணரசியை தனக்குரியவள்
எண்ணியவன் என்றோ தவற விட்டதை இன்று கண்முன் கண்டான்.
சித்ரமாலா உள்ளே நுழைந்தலிருந்து அவளுடைய நடவடிக்கையைக் கவனித்தவன், அவள் தன் கையெழுத்தைப் பார்த்ததும் கண்டு பிடித்து இருப்பாள் எண்ணி அவள் முகத்தைப் பார்த்தான்.
அவளின் கயல்விழிகளோ சுற்றிச் சுற்றி யாரையோ தேடுகிறதே, என்னைத் தான் தேடுகிறாளோ எண்ணி அவள் விழிச் செல்லும் வழியிலே தன்னுடைய பார்வையால் அலசினான்.
சித்ரமாலா அங்கே இருப்பவர்களில் தான் தேடியவன் இருக்கிறானா பார்த்தாள். கேலரி சுற்றிப் பார்த்தாலும் அவனைப் பார்க்க முடியவில்லை .
ஒருவர் மட்டும் அங்குள்ள ஓவியத்தை பற்றி தெரியாதவர்களுக்கு எடுத்துரைத்துக் கொண்டிருந்தார் .அவரை நோக்கிச் சென்றாள் சித்ரமாலா.
அவர் அருகில் சென்றவள்,சார் கூப்பிட்டு ''வணக்கம்'', சொன்னாள்.
அவள் பக்கம் திரும்பியவர் ''என்னம்மா வேண்டும் உங்களுக்கு '',கேட்டார்.
''இந்த ஓவியங்களை வரைந்தவரைப் பார்க்கணும்'', சொன்னாள் சித்ரமாலா.
அவரோ'' ஏன் மா, எதற்கு பார்க்கணும்,'' கேட்டார்.
''இவ்வளவு அழகாக வரைந்த ஒவியங்களைப் பார்க்கும்போது அவரை நேரில் பார்த்து பாராட்டணும்'' பொதுவாக சொன்னாள்.அவனை தனக்குத் தெரியும் என்பதைக் காட்டிக் கொள்ளவில்லை சித்ரமாலா.
அவரோ, ''அவரைப் பார்க்க முடியாதுமா, இப்ப இங்கே இல்லை ,வந்தால் உங்களை பற்றி சொல்கிறேன்,'' உங்கள் பெயர், போன் நம்பர் கொடுத்து செல்லுங்கள்'', சொன்னார்.
''நீங்கள் யார்,?.. அவரிடம் வேலை செய்கிறார்களா சார்,'' கேட்டாள்..
''ஆமாம் மா ,அவரிடம் தான் வேலை செய்கிறேன்''. என் பெயர் ராகவன்.'' உங்களைப் பற்றி இக்குறிப்பில் எழுதிக் கொடுத்துவிட்டு செல்லுங்கள். தம்பி வந்ததும் உங்களிடம் பேச சொல்கிறேன்'' ,சொன்னார்.
'' ஒகே ,சரிங்க சார்,'' சொல்லிவிட்டு தன் பெயர், போன் நம்பரை எழுதிக் கொடுத்தவள் ''நாளை இங்கே நானே வருகிறேன் சார்'', சொல்லிவிட்டு திரும்ப அங்கிருந்த ஒரு ஓவியம் அவனுடைய வாழ்க்கையைச் சித்திரத்தை கூறுவதை தன் பார்வையால் வருடி விட்டுச் சென்றாள் சித்ரமாலா. அவனுடைய தனித்துவமான ஒவியமே ஒற்றைச் சித்திரத்தில் வாழ்க்கையை வரைந்திருப்பான்.
அவள் திரும்ப திரும்ப அந்த ஓவியத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே போவதை உள்ளேயிருந்து பார்த்த சித்தார்த் ''என்னைத் தேடி நீயே வந்து விட்டாய் சித்திரமே , இனி உன்னை ஒரு போதும் விடப் போவதில்லை, எனக்காக பிறந்தவள் நீயே தான் '', ஏதோ காரணங்களால் பிரிந்தாலும் இன்று என்னிடம் வந்துவிட்டாய், இனி என்றும் விடப்போவதில்லை ,'' தனக்குள்ளே பேசினான்.
மனமோ என்றோ விட்டுப் போன உறவு ஒன்று மீண்டும் தன்னிடம் வந்து சேர்ந்து விட்டது எண்ணி மகிழ்ந்தானா,இல்லை சினத்தில் கொந்தளித்தானா அறிய முடியாமல் சித்தார்த்தனின் முகம் நிர்மலமாக இருந்தது .
தொடரும்...
இக்கதை படித்து உங்கள் கருத்துக்களை கூறுங்கள் தோழமைகளே...
வர்ணத்தின் வாசலிலே..
நாய்கன்.. சித்தார்த்தன்
நாயகி....சித்ரமாலா
அத்தியாயம் 1
.
''நந்தவனத்தில் பூத்த
நறுமண மிகுந்த
வண்ணப் பூவொன்று
ஒவியப் பாவையாக
வாசல் தேடி வந்தே.!!!.''
''ஒவியக் காட்சியகம்'' முகப்பில் பெரிய எழுத்துகளில்
விளக்கின் ஒளியில் ஓவியமாக மின்னியது. பல இளைஞர், இளைஞிகளின் கூட்டமும் வண்டிகளும் வாகனமும் நெரிசலில் நிறுத்தி விட்டு ஓவியக் காட்சியகத்தில் நுழைந்தனர்.
கண்காட்சி முகப்பில் தன் வாகனத்தை நிறுத்திய சித்ரமாலா அழகான யுவதி, இந்த காலத்திற்கேற்ற உடையலங்காரமும், அலைலையாய் கருங்கூந்தல் காற்றில் பறக்க முகத்தில் ஓர் வசீகரமும் மற்றப் பெண்களைவிட சிறிது உயரமாக இருந்தாள் . அவள் நடந்து வருவதைப் பார்த்தால் ''ஒவியப் பாவையவளா, பொற்சிலையா '', உயிர் பெற்ற நடந்து வருகிறதா எண்ணி மற்றவர்கள் பார்த்துத் திகைக்கும் அளவுக்குப் பேரழகி .
ஆனால் சித்ரமாலாவிற்கு தன் அழகைப் பற்றிய கர்வமோ அகங்காரமோ இல்லை. நந்தவனத்தில் பூத்த நறுமணமிக்க மென்மையான மலர். சிறு குறும்புகள் நிறைந்தும் வெகுளியான மனமும் , தன்னுடன் பழகுவர்களை தன் அன்பாலும் பாசத்தாலும் தன்னால் முடிந்தளவு அவர்களுக்கு உதவியும் செய்யும் பேரழகி.
கண்ணன், தேவிகாவின் தவப் புதல்வி சித்ரமாலா. செல்லமும் பாசமும் அன்பும் நிறைந்த வீட்டிற்கு ஒரேப் பெண். தனியாக வளர்ந்தால் வெளியிடங்களில் எல்லாரிடமும் அன்பாகவும் உரிமையாகவும் பழகுவாள் சித்ரமாலா.
அவளைக் கண்டதும் இளைஞர்கள் ஆர்வத்துடன் பார்க்க, இளைஞிகளோ, ''அம்மாடி எவ்வளவு அழகு '', கண்களில் சிறு பொறாமையுடன் பார்த்தனர்.
ஆர்ட் கேலரியில் நுழைந்த சித்ரமாலா மற்றவர்களின் பார்வையில் ஓர் ஆர்வம் கலந்து பார்ப்பதைக் கண்டாலும், அதைக் கவனிக்காமல் இயல்பாக நடந்தவள் அங்கே அழகான சட்டத்திற்குள் வரைந்திருந்த ஒவ்வொரு ஒவியத்தையும் நின்று ரசித்து ஓவியத்தின் பேரழகில் ஒன்றினாள். ஒவ்வொரு சித்திரமும் ஓர் கதையைக் கூறியது கண்டு வியந்தாள்.
பிரபஞ்சத்தின் பேரழகும் , வனச்சோலையில் மொட்டவிரிந்த மலர்களின் வண்ணங்களும், மழலையின் குறுநகை , அழுகையில் அதரங்களை பிதுக்கி அழும் குழந்தையின் முகம் ,கண்களில் குறும்புடன் தாய்யிடம் கொஞ்சும் மழலை, ஆடவரின் உழைப்பை பலவகையிலும், கண்ணனின் காவியப் பார்வை, காதலன் காதலிடம் குறும்பு செய்து ஓரப்பார்வையில் பொய்பூசியப் கோப பார்வை,காதலை விதவிதமாக சொல்ல வரைந்த காவிய ஒவியங்கள், விதவிதமான ஓவியங்களில் பழைய காலச் சிற்ப ஒவியங்களும் , இன்றைய அரசியல் அவலங்கள், ஏழ்மையின் சித்தரிப்பும் , இயற்கையின் கொந்தளிப்பும் , பல வகை சித்திரங்களின் வடிவில் கண்முன் நிறுத்தியதைப் பார்க்க திகட்டவில்லை சித்ரமாலாவுக்கு.
அதுவும் ஓர் ஒவியத்தில் பல உருவங்களை உள்ளடக்கிய வாழ்க்கை சித்திரத்தைப் பார்த்தவள் மெய்ம்மறந்து நின்றாள்.
ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு கதை சொல்வதைக் கண்டவள் அதன் அழகிலும் தீட்டிய ஒவியங்களின் வர்ணங்களின் ஜாலத்தில் அவை மேலும் மெருகேற்றி பிரமிப்பூட்டியது கண்டு உள்ளம் நெகிழ்ந்துப் போனாள்.
இத்தகைய ஒவியம் தானே என்னை இன்னும் உயிர்ப்பித்துக் கொண்டிருக்கிறது நினைத்தபடி நடந்தாள் சித்ரமாலா.
சித்ரமாலாவிற்கு ஓவியத்தின் மேல் எப்பவும் ஈடுபாடு அதிகம். ஒப்புமை இல்லாத உயர்ந்த கலைகளில் ஒன்றான ஒவியக்கலையில் உலகப் பொதுமறை தந்த வள்ளுவரின் ஓவியத்திலிருந்து ,
இறைவனை வரைந்து உருவங்கொடுத்த ஒவியக்கலை மீது அளவற்ற பிரமிப்பு உண்டு. .
கண்ணால் காண முடியாத உள்உறுப்புகளும் , நுண்ணுயிரிகளையும் வரைந்து கண்முன் காட்டும் ஓவியங்களில் ஆழந்துப் போவாள்.. இன்றைய காலக்கட்டத்தில் கணினி மூலமாக நடந்தாலும் ஓவியத்திற்கு தனியிடம் இருப்பதை அறிந்தவள் சித்ரமாலா. நாம் ரசிக்கும் கற்பனைக் கதாபாத்திரங்களும், நாம் பயன்படுத்தும் கணினியும், கார்களும், பைக்குகளும்கூட முதலில் ஓவியங்களாக உருப்பெற்றுதான் பின்னர் வடிவங்களாக உருவாக்கப்படுவதில் ஆச்சரியம் கொள்வாள்.
வீட்டின் வரவேற்பறை தொடங்கி விண்வெளி, மருத்துவம், பொறியியல், வடிவமைப்பு என எல்லாத் துறைகளிலும் ஊடுருவி நிற்கிறது ஓவியக்கலையைப் பற்றி ஒரு படிப்பாக படிக்க வேண்டும் எண்ணிய சித்ரமாலா ''பைன் ஆர்ட் '' மனமகிழ்ச்சியுடன் உற்சாகத்துடன் படித்தவள்.
நல்ல கற்பனை வளமும், புதுமையான படைப்பாற்றலும் ஓவியம் வரைய கற்றுக் கொள்ளும்போதே மனதில் அமைதி தழுவி பொறுமையுடன், சுறுசுறுப்பும், பன்முக ஆற்றலும் கூட்டி , அமைதியும், பொறுமையும், சுறுசுறுப்பும் வேண்டும் என்பதால் ஓவியத்தை பொழுதுபோக்காக எண்ணாமல் தன் உயிராக இந்த ஓவியக்கலையை படித்தவள் மனதில் எப்பொழுதும் உற்சாகமும் மகிழ்ச்சியும் ஊற்றெடுக்கும்.
எங்கு ஒவியக் கண்க் காட்சி நடந்தாலும் அங்கே போய்விடுவாள். ஒவ்வொரு ஒவியத்தின் நுட்பத்தை கவனித்து வண்ணங்களின் எழிலையும் ஆர்வத்துடன் பார்ப்பாள்.
இன்றும் ஒவ்வொன்றாக நின்று ரசித்துப் பார்த்தவள் இப்படத்தை வரைந்த ஓவியர் யாராக இருக்கும் எண்ணி ஓவியத்தின் கீழ்யுள்ளப் பெயரைப் பார்த்தாள்.
ஒவியத்தில் இருந்த பெயரே சிறுப்பூவை உருவமாக தீட்டி அதனுள் கையெழுத்தை ஒவியமாக வரைந்து இருந்தது.
அதைப் பார்த்ததும் திகைத்து விழித்தவள் இந்த கையெழுத்து ''அவனா இருக்கமோ'' மனதினுள் எண்ணியபடி சுற்றிச் சுற்றிப் பார்த்தாள்.இதுமாதிரி போடுவது அவனைத் தவிர வேறு யாரும் இருக்க மாட்டார்கள் எண்ணியபடி அதை உற்றுப் பார்த்தாள்.
அவனுடைய ஒவியங்கள் எப்பொழுதும் தனித்துவம் உடையது. மற்றவர்களிடமிருந்து அவனை தனியாக காட்டிக் கொடுத்த ஒவியமும் அங்கே இருந்தது. இப்போது வரைவதில் பல புதுமைகளைப் புகுத்தியதால் சித்திரங்கள் மெருகேறி இருந்தன.
மீண்டும் ஒரு முறை ஒவ்வொரு ஓவியமும் சிற்பங்களையும் பார்த்தபடி அவனை கண்களில் தேடிக் கொண்டிருந்தவள் ஒவியத்தைவிட வரைந்தவனை தேடியது அவளுடைய நீண்டு விரிந்த கயல்விழிகள்.என்றோ கண்ணுக்குச் சிக்காமல் ஓடி ஒளிந்தவன் இன்று அதே ஒவியங்களின் வழியே சந்திக்கப் போவதை எண்ணி மகிழ்ச்சியில் துள்ளுவதா, வருந்துவதா அறியாமல் விழிகள் தேடியன.
அவள் உள் நுழைந்தலிருந்து அவளுடைய மொட்டு விழிகள் விரிந்து ஓவியத்தை உன்னிப்பாக ரசித்தும் மகிழ்ச்சியில் மதிமுகப் பிம்பத்தில் ஆயிரம் வர்ண ஜாலங்களால் மின்னுவதைக் கண்டு ரசித்தபடி அறையினுள் அமர்ந்து கேமிரா கண்கள் வழியாக ரசித்தான் ஒருவன்.
பனைமரம் போல உயரமும் ,
முகத்தில் வசீகரமான தேஜஸ் நிறைந்தவனின் கூர்மையான விழிகளோ எதிராளியின் உள்ளத்தை ஊடுருவி அவர்களின் எண்ணத்தை அறிந்துக்கொண்டு அவர்களின் வழியிலே கையாளும் திறமைப் பெற்றவன் சித்தார்த்தன் .
பெயர்ப் போலவே அமைதியானவன் இல்லை. தனக்குரியது என்றால் அதை தனக்கு மட்டுமே எண்ணி தன் கை வந்துச் சேர எவ்வழியிலும் செல்லும் ஆளுமையானவன்.
தான் என்பதை அகந்தைக் கொண்டாலும், பார்த்த அந்த வினாடியே தன் மனதினுள் நீங்காமல் நீக்கமற நிறைந்த பெண்ணரசியை தனக்குரியவள்
எண்ணியவன் என்றோ தவற விட்டதை இன்று கண்முன் கண்டான்.
சித்ரமாலா உள்ளே நுழைந்தலிருந்து அவளுடைய நடவடிக்கையைக் கவனித்தவன், அவள் தன் கையெழுத்தைப் பார்த்ததும் கண்டு பிடித்து இருப்பாள் எண்ணி அவள் முகத்தைப் பார்த்தான்.
அவளின் கயல்விழிகளோ சுற்றிச் சுற்றி யாரையோ தேடுகிறதே, என்னைத் தான் தேடுகிறாளோ எண்ணி அவள் விழிச் செல்லும் வழியிலே தன்னுடைய பார்வையால் அலசினான்.
சித்ரமாலா அங்கே இருப்பவர்களில் தான் தேடியவன் இருக்கிறானா பார்த்தாள். கேலரி சுற்றிப் பார்த்தாலும் அவனைப் பார்க்க முடியவில்லை .
ஒருவர் மட்டும் அங்குள்ள ஓவியத்தை பற்றி தெரியாதவர்களுக்கு எடுத்துரைத்துக் கொண்டிருந்தார் .அவரை நோக்கிச் சென்றாள் சித்ரமாலா.
அவர் அருகில் சென்றவள்,சார் கூப்பிட்டு ''வணக்கம்'', சொன்னாள்.
அவள் பக்கம் திரும்பியவர் ''என்னம்மா வேண்டும் உங்களுக்கு '',கேட்டார்.
''இந்த ஓவியங்களை வரைந்தவரைப் பார்க்கணும்'', சொன்னாள் சித்ரமாலா.
அவரோ'' ஏன் மா, எதற்கு பார்க்கணும்,'' கேட்டார்.
''இவ்வளவு அழகாக வரைந்த ஒவியங்களைப் பார்க்கும்போது அவரை நேரில் பார்த்து பாராட்டணும்'' பொதுவாக சொன்னாள்.அவனை தனக்குத் தெரியும் என்பதைக் காட்டிக் கொள்ளவில்லை சித்ரமாலா.
அவரோ, ''அவரைப் பார்க்க முடியாதுமா, இப்ப இங்கே இல்லை ,வந்தால் உங்களை பற்றி சொல்கிறேன்,'' உங்கள் பெயர், போன் நம்பர் கொடுத்து செல்லுங்கள்'', சொன்னார்.
''நீங்கள் யார்,?.. அவரிடம் வேலை செய்கிறார்களா சார்,'' கேட்டாள்..
''ஆமாம் மா ,அவரிடம் தான் வேலை செய்கிறேன்''. என் பெயர் ராகவன்.'' உங்களைப் பற்றி இக்குறிப்பில் எழுதிக் கொடுத்துவிட்டு செல்லுங்கள். தம்பி வந்ததும் உங்களிடம் பேச சொல்கிறேன்'' ,சொன்னார்.
'' ஒகே ,சரிங்க சார்,'' சொல்லிவிட்டு தன் பெயர், போன் நம்பரை எழுதிக் கொடுத்தவள் ''நாளை இங்கே நானே வருகிறேன் சார்'', சொல்லிவிட்டு திரும்ப அங்கிருந்த ஒரு ஓவியம் அவனுடைய வாழ்க்கையைச் சித்திரத்தை கூறுவதை தன் பார்வையால் வருடி விட்டுச் சென்றாள் சித்ரமாலா. அவனுடைய தனித்துவமான ஒவியமே ஒற்றைச் சித்திரத்தில் வாழ்க்கையை வரைந்திருப்பான்.
அவள் திரும்ப திரும்ப அந்த ஓவியத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே போவதை உள்ளேயிருந்து பார்த்த சித்தார்த் ''என்னைத் தேடி நீயே வந்து விட்டாய் சித்திரமே , இனி உன்னை ஒரு போதும் விடப் போவதில்லை, எனக்காக பிறந்தவள் நீயே தான் '', ஏதோ காரணங்களால் பிரிந்தாலும் இன்று என்னிடம் வந்துவிட்டாய், இனி என்றும் விடப்போவதில்லை ,'' தனக்குள்ளே பேசினான்.
மனமோ என்றோ விட்டுப் போன உறவு ஒன்று மீண்டும் தன்னிடம் வந்து சேர்ந்து விட்டது எண்ணி மகிழ்ந்தானா,இல்லை சினத்தில் கொந்தளித்தானா அறிய முடியாமல் சித்தார்த்தனின் முகம் நிர்மலமாக இருந்தது .
தொடரும்...
இக்கதை படித்து உங்கள் கருத்துக்களை கூறுங்கள் தோழமைகளே...